Zo. Ik was dus inderdaad m’n wachtwoord voor t inloggen op deze website vergeten. Zeker uit met de pret en werk aan de winkel? Ja nou zeker. Er is menig weekje met 14-urige werkdagen, geen weekend, en nachtelijke sessies achter mijn laptop voorbij gegaan. En dit alles om mijn onderzoek aan de rest van de sedimentologie-bedrijvende wereld te presenteren. Mondeling (conferenties in Toulouse en Newcastle) en op papier (zie verderop). Ook het lesgeven aan studenten (in ‘t veld in Spanje en in de klas) gaat me nu een stuk beter af.

Uiteraard was er tijdens ‘t harde werken door ook wel tijd voor ontspanning, maar gewoon ietsje minder dan voorheen. Edwin en ik gingen nog een paar dagen topjes klauteren in Jotunheimen (Falketinden - 2067 m - volbracht, maar Uranostind – 2156 m – was gehuld in wolken en storm-taferelen), een weekendje herfstwandelen in Rondane (voor t eerst dat we na 4 uur rijden en 2 uur lopen serieus overwogen op te geven. Het waaide, ‘t regende, ‘t was guur, en ‘t uitzicht zat in dikke wolken gehuld. We zette door, ‘t klaarde op en ‘t werd een prima nachtje kamperen), gingen we naar twee fantastische bruiloften (eentje viel bijna tegelijkertijd met geboorte van Laura’s zoon, hoe mooi!) en kwam collega Peter op bezoek. Paps verzette zijn staar-operatie om mijn debuut in een heus nøørs ørkest bij te wonen, en een weekendje tranen lachen in Hilversum rondom Sinterklaas kon ook niet ontbreken.

Ik had de wens om een weekje buiten de uni te werken, even een weekje geen geklets met m’n gezellige collega’s. Natuurlijk kon dit prima door een week thuis te blijven, maar mijn brein doet ‘t nou eenmaal erg goed in een omgeving met veel natuurschoon (heel vervelend;)), dus vonden we een cabin in de sneeuw. De laptops en extra beeldschermen gingen mee, en een voorraad eten voor een week. We werkten van s ochtends vroeg tot s avonds laat, t werd een heuze “manuscript-sprint”, en de tijd die we spaarden door niet naar werk te reizen of boodschappen te doen, stopten we in een frisse neus halen (een paar keer op ski’s) in een winter-wonder-land. Deze combi van frisse neuzen en hard werken, werkte echt heel goed. Wat minder goed werkte was de huurauto die er al mee ophield voor we uit Oslo waren vertrokken, en de vervanging die we vervolgens meekregen bleek niet geschikt voor de winterse omstandigheden. Geen kettingen, niet eens een krabber. Dus totdat de lokale sneeuwschuiver was langsgekomen zaten we romantisch vast in de cabin na een portie verse sneeuw:)

Met nog een paar nachtjes doorwerken was dan ook mn eerste manuscript klaar voor internal review (oftewel, bij mn begeleider en co-auteurs).. nét voor de kerst, een heel fijn gevoel! (al ging deze laatste sprint me niet in de koude kleren zitten, ik kreeg voor 't eerst in m'n leven griep. Volgende keer beter trainen)

Ter afsluiting nog een paar statistieken voor de jaren 2016-2017 (totaal ca 105 weekenden). Hiervan was ik:

- 25 weekenden op veldwerk of anderszins voor werk in t buitenland (= 50 dagen overwerk!)

- 46 weekenden in Oslo, waarvan we 1 op de 3 weekenden bezoek hadden

De anderen weekenden gingen op aan vakantie, weekendjes wandelen met zn tweeën of weekendjes NL.

Iedereen een godt nyttår toegewenst! Vi snakkes:)

(en foto’s kommer snart)